Nederland en Duitsland zijn buurlanden en buren denken meestal dat ze elkaar kennen. Of valt dat in de praktijk toch tegen? Onze Gastblogs gaan over het dagelijks leven in de grensregio’s. Verteld door mensen met een goed verhaal. Luchtig geschreven, met een hang naar diepgang. Ter leering ende vermaeck. Een beetje om over na te denken, voor wat (leed)vermaak en om elkaar echt wederzijds beter te leren kennen! In deze aflevering Richard de Bruin.
Grenzeloos...?
Sinds 15 jaar rijd ik bijna dagelijks van mijn woonplaats Schermbeck in Duitsland naar het 120 km verderop gelegen dorp Dodewaard in Nederland waar mijn kantoor is gevestigd.
Tijdens de ongeveer 1,5 uur durende rit, vermaak ik mij op zich uitstekend. Met muziek, af en toe met stilte, met telefoongesprekken of ik luister naar mijn favoriete radiozender BNR.
Als directeur van een ‘Destination Management Organization’ (DMO) in de vrijetijdsindustrie richt ik me op het ontwikkelen, promoten en beheren van toeristische bestemmingen. Daarnaast ben ik als zelfstandig adviseur en ondernemer betrokken bij de herontwikkeling van locaties - waaronder campings - zowel in Duitsland als in Nederland.
In mijn werk kom ik ook vaak in aanraking met subsidies en subsidieverstrekkende organisaties als de Euregio. Zij proberen met Europees geld de grenzen te vervagen en dat doen ze over het algemeen prima.
In de dagelijkse praktijk is het natuurlijk al lastig om grenzen in cultuur te vervagen, maar in de technologie valt het ook niet mee….
Zo maak ik het elke dag zeker twee keer mee dat ik letterlijk op de grens tussen Nederland en Duitsland problemen krijg met mijn internetverbinding of mijn telefoon. Ze stoppen er letterlijk even mee. Een dagelijks terugkerende herinnering aan het feit dat grenzen niet zomaar vervagen…
Richard de Bruin
Ondernemer
